با گذشت بیش از یک ماە از وقوح زلزلە مرگبار و ویرانگر استان کرمانشاە هنوز بسیاری از قربانیان این حادثه طبیعی در این زمستان سرد در شرایط ناگواری بسر میبرند. کمتر روزی پیدا میشود کە خبر مرگ عزیزی بە علت سرما، گازگرفته گی زیر چادر و یا آتش سوزی در دنیای مجازی پخش نشود.
این قربانیان، شهروند یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان هستند. ایران یکی از بزرگترین صادرکنندە نفت منطقە است، دارای بزرگترین منابع گاز طبیعی جهان میباشد. بنا بر این دلایل اقتصادی نمیتواند پشت سر این نارسائی گستردە باشد. دلایل ناکارآمده گی و ناهمآهنگی سیستم امداد رسانی ارگانهای تحت نفوذ سپاە پاسداران و دولت جمهوری اسلامی کە بە کارنامە سیاهی برای کل نظام اسلامی تبدیل گردیده است و سبب افزایش نااطمینانی مردم شدە است، باید در رفتار تبعیض آمیز و اولویتهای این نظام جستجو کرد.
مردم ایران قبل از همە کس نارضایتی و نااطمینانی خود را نسبت دولت جمهوری اسلامی با نسپردن کمکهای خود بە ارگانهای کمک رسانی زیر نفوذ دولت و سپاه پاسداران نشان دادند. کمکهای خیر خواهانە مردم ایران، توسط خود مردم، و یا بە واسطە چهره های با اعتبار اجتماعی بە گونەای بی نظیر بە طرف زلزلە زدە گان سرازیر شد. این همدردی تحسین برانگیز سبب شد کە کمکهای اولیە بە زلزلەزده گان برسد و بی گمان بدون این کمکها دامنە تلفات انسانی می توانست از این کە هست گستردەتر باشد.
استان زلزلە زدە کرمانشاە یکی از استانهای محروم ایران است و شهروندان آن عمدتا کردنشین هستند. تعداد زیادی از شهروندان این استان پیرو دین یاری هستند. دین یاری جزء ادیان بە رسمیت شناختە شدە ایران نیست و بە این دلیل مردم یارسان در بسیاری موارد با تبعیض روبرو هستند. این تبعیضات در زمینە عمران، جادە سازی، مدرسە و بیمارستان بە آسانی در مناطقی که عمدتا یارسان نشین است قابل تشخیض میباشد. هر چند شرایط زندگی مردم ایران بە کلی برای رژیم جمهوری اسلامی هرگز در اولویت قرار نگرفتە است، اما وضعیت معیشت در یک روستای یارسانی یا سنی نشین کرمانشاە با یک روستای شیعە نشین با فاصلە چند کیلومتری از هم قابل مقایسە نیستند.
شاید من نتوانم بە صراحتا ادعا کنم کە ارگان های امداد رسانی بە زلزلە زدەگان کمتر بە یک روستای یارسان نشین توجە میکنند. این ادعا ممکن است بر خلاف چیزی باشد کە هموطنان ما در امر کمک رسانی بە زلزلە زدەگان یارسانی دلسوزانە انجام دادە باشند. اما کم توجه ای و محروم نگه داشتن مناطق یارسان نشین از خدمات عمرانی همچون شرایط حمل و نقل در جادەها و بیمارستانها قبل از وقوع زلزلە، حالا خود نمائی میکند و موجب بالا رفتن تلفات جانی و مالی شد.
کاملا طبیعی است کە خانەهای کە سالیان دراز بازسازی نشدەاند، آسیب پزیرتر هستند، جادەهای تعمیر نشدە در یک شرایط بحرانی تحمل ترافیک امدادرسانی ندارند. با مشاهدەی ویدوهای در مناطق زلزلە زدە، بە خوبی نمایان است کە مردم مصیبت زدە از تبعیضات نهادینە شدە توسط جمهوری اسلامی اگاە و معترض هستند. یک نفر اهل یکی از روستاهای زلزلەزدە خطاب بە مقامات جمهوری اسلامی فریا میزند کە ما را مثل مردم میانمار، سوریە و لبنان بە حساب بیاورید و بە ما کمک کنید.
قابل توجە است کە جمهوری اسلامی اولویت زیادی بە گسترش نفوذ خود در میان شیعەهای کشورهای عربی میدهد، سالانە هزینە زیادی خرج بازسانی و شهرک سازی در عراق، لبنان و دیگر کشورها میکند. این در حالی است کە مردم زلزلەزدە کرمانشاە جنگ ویرانگر ایران با عراق متحمل شدە اند و تا قبل از زلزلە و با گذشت سە دهە هنوز لطمات آن بر روستاها و شهرها جبران نشدە بود.
همزمان با تبعیض سیستماتیک و اولویتهای جمهوری اسلامی بە شهروند کشورهای دیگر، ضعف مدیریت، ناهماهنگی میان نهادها دولتی در مراحل اسکان ضروری بە اسکان موقت و دائمی بە چشم می خورد. نداشتن امکانات تحصیلی برای کودکان، کمبود خدمات درمانی، نداشتن سرپناە و غیره در دراز مدت میتواند صدمات شدیدی بر مردم وارد کند و میتواند، بە گفتە آقای حشمتالله فلاحتپیشه نمایندە مردم اسلامآباد غرب و دالاهو درمجلس شورای اسلامی، « نارضایتی های اقتصادی و اجتماعی در آن منطقه به نارضایتی امنیتی تبدیل می شود».
درمانده گی رژیم جمهوری اسلامی در برخورد با زلزلە اخیر در مناطق مرز نشین و دور افتادە از نهادهای حکومتی، شاید نتواند پایه های قدرت حکومت اسلامی را بلرزاند، ولی اگر پیشبینی دانشمندان و زمینشناسان درست در آب درآید و گسل های زاگرس فعال شدە باشد، در صورت وقوع زلزلە شدیدتری در مناطق مرکزی ایران و در پایتخت، رژیم نمیتواند فقط منتظر باشد تا بحران در کانون توجە مردم خارج شود چونکە پس لرزەهای اجتماعی آن برای رهبران قدرت طلب حکومت اسلامی بە خوبی قابل لمس خواهد بود.
13.12.2017
احمد مرادی
hmeradi@hotmail.com
http://meradi-a.blogspot.no
Home / احمد مرادی / علت عملی نشدن وعدەهای دولت جمهوری اسلامی بە زلزله زدەگان کرمانشاە، تبعیض یا ناکارآمدگی؟