مردم یارسان وموضوع کارت ملی و انتخابات مجلس شورای اسلامی

یارسان مدیا
‏پنجشنبه‏، 20‏ فوريه‏ 2020

سید فریدون حسینی:

در نظام جمهوری اسلامی ایران ، پایمال شدن وتضییع حقوق شهروندی همه ی آحاد مردم تبدیل به امری طبیعی وروزمره شده است ، لیکن اقلیت های دینی ومذهبی به صورت مضاعف مورد ظلم، ستم وتبعیض قرار می گیرند.در طول سالهای جیات نظام اسلامی ، تبعیض وستم به صورت واضح وروشن ،در قالب قانون وتبصره های مربوطه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ، نهادینه و رسمی شده است. این موضوع شامل اقلیت های دینی ومذهبی به رسمیت شناخته شده و به رسمیت شناخته نشده نیز میشود. البته در حق اقلیت های دینی به رسمیت شناخته نشده و غیررسمی (مانند اقلیت دینی یارسان و بهایی ها) به مراتب ستم وتبعیض بیشتری وجود دارد.

اقلیت های دینی به رسمیت شناخته شده(مسیحی،یهودی وزرتشتی) تقریبآاز یک حداقل حقوق انسانی نیم بند برخوردارهستند و اجازه دارند با هویت واقعی خویش زندگی کنند،اما متأسفانه پیروان ” دین یاری” یعنی مردم یارسان و پیروان آیین بهایت می بایست با هویت جعلی زندگی کنند. این امر مغایر و مخالف کنوانسیون حقوق بشر جهانی است که دولت جمهوری اسلامی ایران نیز آن را امضاء کرده است.

یکی از موارد جدید نقض حقوق اقلیت های دینی، مسئله ی ” کارت ملی” است . در فرم ها وپرسشنامه های قبلی درخواست کارت ملی ، در کنار نام چهار دین رسمی در ایران ، گزینه ای به نام ” سایر ادیان ” وجود داشت که این امکان را برای مردم یارسان و بهایی ها ایجاد می کرد که این گزینه را انتخاب کنند، اما چند ماه پیش ، یکی از نمایندگان مجلس به نام جواد ابطحی به استناد اصل 12 و13 قانون اساسی به وزیر کشور تذکرشفاهی و کتبی داد تا گزینه ی ” سایر ادیان ” در پرسشنامه ها حدف گردد زیرا این گزینه به معنای به رسمیت شناختن بهایی ها ویارسانی ها می باشد. این نماینده مجلس ، وزیر کشور را تهدید کرد که در صورت حذف نکردن این گزینه، نهایتآ موضوع را به مقامات قضایی ارجاع خواهد داد. به همین دلیل سازمان ثبت احوال و سجل ، این گزینه را از پرسشنامه و درخواست کارت ملی حذف کردند. این رفتار به این معنی است که یارسانی ها و بهایی ها، هویت اصلی خود را انکار و به اجبار خود را مسلمان معرفی کنند، در غیر اینصورت کارت ملی برایشان صادر نمی گردد. یکی دیگر از موارد تبعیض و ستم در حق اقلیت های دینی موضوع اصل یکصدو پانزده قانون اساسی در مورد کاندید شدن برای ریاست جمهوری است.
اصل یکصد و پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می گوید رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی‌الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور.

در این اصل، حقوق چندین قشر از جامعه پایمال شده است . اول اینکه عبارت ” رجال سیاسی ” باعث میشود زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند از حق کاندید شدن برای ریاست جمهوری محروم شوند. نکته ی دوم این است که به صراحت تآکید برپایبندی برمذهب رسمی کشور،یعنی شیعه ی دوازده امامی شده است. این اصل نه تنها حقوق اقلیت های دینی رسمی و غیر رسمی را نادیده می گیرد بلکه حق اقلیت مذهبی مسلمانان اهل تسنن کورد ، بلوچ، ترکمن وعرب که بیش از سی میلیون نفر از کل جمعیت کشور را تشکیل می دهند ، را نیز نادیده می گیرد.

به رسمیت شناخته نشدن ” دین یاری ” تبعات، اثرات ونتایج زیانباری برای مردم یارسان داشته است به طوری که نه تنها آنها را اجبار به زندگی با هویت جعلی در جامعه کرده بلکه باعث محرومیت های اجتماعی زیادی شده است به طوری که مناطق یارسانی نشین به یکی از محروم ترین مناطق ایران تبدیل شده است .

معمولآ هر چهار سال یک بار نمایش انتخابات فرمایشی مجلس شورای اسلامی برگزار می شود، این در حالیست که مردم یارسان حق داشتن کاندید یا نماینده مورد نظر خود را ندارند زیرا اساسآ وجود مردم یارسان در قانون اساسی رسمیت ندارد. حتی اگر یک یارسانی به هویت خویش پشت کرده وخود را مسلمان شیعه معرفی کند، صلاحیت او توسط شورای نگهبان تآیید نخواهد شد.. کاندیداهای نمایندگی مجلس ، با تبلیغات ریاکارانه و فریبکارانه ، راهی مناطق یارسان نشین می شوند وبا قول و وعده های دروغین سعی در جلب نظرمردم یارسان و جمع آوری رآی برای خود دارند .

نکته ی غم انگیزو تآسف بار چنین جوّی اینجاست که گاهی اوقات اوقات بحث ، جدل و عدم توافق بر سر رآی دادن به یکی ازچند کاندیدهای نمایندگی ، باعث بروز تفرقه و اختلافات بین یارسانی ها ویا تیره شدن روابط یارسانی ها با مسلمانانی که در همسایگی یارسانی ها هستند میشود.

با توجه به عملکرد و سیاست های ضدمردمی نظام جمهوری اسلامی و براساس تجربه ی سالهای اخیر ، بر همه ی مردم ایران ثابت شده است که حتی اگر بر فرض محال، نمایندگان واقعی مردم به مجلس راه یابند،اوضاع هیچ فرقی نمی کند زیرا مجلس ، هیچ قدرت و جایگاهی تعیین کننده ای در حاکمیت ندارند. درواقع برخلاف تبلیغات رژیم، این مجلس نیست که در رآس اموراست، مجلس یک نهاد فرمایشی بله قربان گو و مطیع رهبری است . این مقام رهبری و سپاه پاسداران است که در رآس قدرت هستند و در باره سیاست خارجی وداخلی تصمیم می گیرند. اما چرا انتخابات مجلس برای نظام جمهوری اسلامی، مهم و حیاتی است ؟ با توجه به اینکه رژیم پایگاه مردمی و مشروعیت خود را در عرصه ی داخلی و خارجی از دست داده است ، لذا مشارکت مردم در انتخابات به منزله ی تآیید نظام و مشروعیت دادن به حکومت استبدادی حاکم است. بر اساس نظرسنجی های رسانه های غیر وابسته به رژیم ، اکثریت لایه های اجتماعی مردم در راستای یک نافرمانی مدنی ، تصمیم به تحریم انتخابات فرمایشی مجلس شورای اسلامی و خبرگان گرفته اند. دامنه ی تحریم انتخابات به حدی است که حتی بخشی از اضلاح طلبان و منتقدان طرفدار نظام نیز آن را تحریم کرده اند . لذا به نظر میرسد که مردم یارسان نیز از غافله ی اکثریت مردم ، نمانده و انتخابات را تحریم کنند.

سرپیچی و نا فرمانی مدنی یکی از کم خطرترین و کم هزینه ترین راه های مبارزه با رژیم ستمگر جمهوری اسلامی ایران است که تبعات خطرناکی ندارد و میتواند به شکل ها ی مختلف انجام بپذیرد که مهمترین آنها عبارتند از : تحریم انتخابات ، عدم همکاری با ستادهای تبلیغاتی کاندیدها ، شرکت نکردن در مراسم دولتی مانند جشن های سالگرد انقلاب ، جشن های دینی اسلامی ، شرکت نکردن در مراسم استقبال از مسئولین نظام ، عدم کمک مالی و فرهنگی به مراسم و مناسبت های اسلامی حکومتی .

اتحاد و همبستگی مردم یارسان باسایر مردم ستمدیده ی ایران در تحریم همگانی انتخابات فرمایشی رژیم ، میتواند مشروعیت کادب را از نظام جمهوری اسلامی گرفته و رژیم ستمگر را در انظار جهانی رسوا کند.

سید فریدون حسینی

اسلو نروژ 19.02.2020